jeden z najwybitniejszych fotografów. Uznawany za prekursora polskiej fotografii reportażowej.Urodził się w 1929 roku Warszawie, gdzie mieszka do dzisiaj. Początki jego twórczości przypadły na lata 50. XX w. Więziony w okresie stalinizmu. Studiował historię sztuki na KUL w Lublinie. W fotografii reportażowej starał się oddawać polską rzeczywistość, tworzyć interwencyjną fotografię reportażową. Zajmował się m.in. warunkami życia Cyganów w podwarszawskich miejscowościach. Rejestrował też życie artystyczne stolicy. Publikował w tygodnikach: „Stolica”, „Świat” oraz w miesięcznikach „Polska” i „Ty i Ja”. Fotografował modę dla „Przekroju”, ukazującego się wówczas w Krakowie. Od 1970 r. przebywał na emigracji w Niemczech.
Jego prace znalazły się na łamach „Sterna”, „Die Zeit”, „Der Spiegel” i „Art”. W Polsce ponownie w latach 80. Autor wystaw fotograficznych, m.in.: „Świat to teatr”, „Przemoc, seks, nostalgia”. Przewodniczył jury Konkursu Polska Fotografia Prasowa ’99. Obecnie współpracuje z „Magazynem Gazety Wyborczej” i wykłada na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Warszawskiej Szkole Fotografii dr Mariana Schmidta. Jest współzałożycielem wydawnictwa „edition.fotoTAPETA”, mającego siedzibę w Warszawie i Berlinie.
Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików.
25 czerwca 2010 roku Tadeusz Rolke został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
* W związku ze śmiercią p. Tadeusza w trakcie trwania XVI edycji Obiektywnie Śląskie, do jury konkursowego włączony zostaje Marek Fogiel, fotograf, przedstawiciel Fundacji im. Tadeusza Rolke, wieloletni współpracownik, który asystował Tadeuszowi Rolke w ostatnich latach przy wyborze najlepszych prac Obiektywnie Śląskie.
Fotograf, autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych na całym świecie oraz 84 wydawnictw autorskich. Był wielokrotnie nagradzany za kreatywność w fotografii. Dwukrotnie wybrany fotografem reklamowym roku w Australii gdzie mieszkał przez wiele lat. Autor międzynarodowych kampanii reklamowych dla Hoteli Sheraton, Intercontinental, Singapore Airlines, Reebok a także dla takich gigantów mody jak Armani czy Prada. Wystawy jego prac prezentowane były w Europie, Azji, USA i Australii. W 2002 roku powołał do życia, wraz z Andrzejem Świetlikiem, Galerię Bezdomną promującą w wielu krajach fotografię niezależną.
W 2009 roku, nakładem wydawnictwa ZNAK ukazał się album „Tomek Sikora światłoczuły” zawierający kilkaset zdjęć oraz wiele anegdot. W 2011 roku powstał album „Fryderyk Chopin. nastroje kompozytora w obrazach fotograficznych Tomka Sikory. W 2014 Boni libri wydaje album „Cztery pory roku”. W ubiegłym roku Agora wydała książkę KAPITALNIE – Tomek Sikora w rozmowach z Dorotą Wodecką bogato ilustrowaną najważniejszymi zdjęciami autora.
W poszukiwaniu tego co wyjątkowe, Sikora wędruje z aparatem po świecie od ponad 30 lat. Tajniki sztuki fotografowania poznawał podczas rocznej praktyki w paryskim studiu Kodaka. Już wtedy dostrzeżono jego wyjątkową zdolność zatrzymywania w kadrze ulotnych obrazów rzeczywistości. Z wędrówek po ulicach Paryża przywiózł do Polski kilka tysięcy pełnych barw slajdów, które otworzyły mu drogę do kariery reporterskiej w Tygodniku Ilustrowanym Perspektywy. Z magazynem współpracował przez blisko 10 lat. Jednocześnie tworzył zdjęcia do kalendarzy LOT i FSO stawiając pierwsze kroki na polu fotografii reklamowej. W tym okresie powstał również jeden z jego najbardziej rozpoznawalnych projektów „Alicja w krainie Czarów” – cykl czarno-białych fotografii kolorowanych aerografem. W 1982 roku, nie widząc dalszej możliwości rozwoju w ogarniętej stanem wojennym Polsce wyjechał do Australii, gdzie prowadził warsztaty w Victorian Collage of Arts i sukcesywnie rozwijał swój warsztat zarówno w obszarze fotografii reklamowej, jak również artystycznej. Od połowy lat dziewięćdziesiątych swój prywatny czas dzieli pomiędzy Polskę i Australię, natomiast jego działalność fotograficzna nabrała prawdziwie międzynarodowego charakteru.
Jak sam mówi, fotografia jest dla niego nieustannym poszukiwaniem, w którym nie ma granic, pod warunkiem, ze fotograf sam ich sobie nie wyznacza.
reżyser, scenarzysta i operator filmów dokumentalnych oraz fabularnych, fotografik, malarz, pedagog, doktor sztuki filmowej. Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi (1988). Wykładowca Szkoły Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Członek Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (PSC).
Jest autorem zdjęć do blisko dwudziestu filmów dokumentalnych i tyleż samo filmów fabularnych, z których zwłaszcza te realizowane wspólnie z Lechem Majewskim – Pokój saren (1997), Wojaczek (1999), Angelus (2001), Młyn o krzyż (2010), Jerzym Skolimowskim – Cztery noce z Anną (2008), Essential Killing (2010) i Piotrem Dumałą – Las (2009) przyniosły mu wiele prestiżowych nagród i powszechne uznanie. Za zdjęcia do filmu Essential Killing J. Skolimowskiego otrzymał Złote Lwy.
Ostatnie filmy Adama Sikory to Woelfelsgrund (2022) oraz Prawdziwe życie aniołów (2022), a także spektakle telewizyjne „Sen srebrny Salomei” (2024) oraz Gra z cieniem (2024).
profesor sztuki, absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach (1992-1997). Pracuje w Politechnice Śląskiej (Wydział Architektury, Katedra Sztuk Pięknych i Projektowych) i Uniwersytecie SWPS we Wrocławiu (Wydział Prawa i Komunikacji Społecznej, Katedra Grafiki). Prowadzi pracownie: rysunku, grafiki warsztatowej, typografii, projektowania graficznego i fotografii.
Zajmuje się: grafiką warsztatową, grafiką projektową, scenografią, fotografią, wystawiennictwem. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków O/ Gliwicko-Zabrzański, Stowarzyszenia Chorzowskich Artystów Plastyków oraz Stowarzyszenia Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie. Laureat prestiżowych konkursów graficznych, m. in.: Nagrody Głównej w Międzynarodowym Triennale Grafiki „Idea – proces – przekaz” w Krakowie w roku 2012. Brał udział w 22. wystawach indywidualnych i ponad 250. zbiorowych w Polsce i za granicą.
Jak mówi o sobie: „Sztuka była i jest dla mnie najważniejszym sposobem na życie”.
artysta malarz, profesor sztuki, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Zamiejscowego Wydziału Grafiki w Katowicach. Dyplom uzyskał w Pracowni Projektowania Graficznego prof. Tomasza Jury oraz w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja S. Kowalskiego. Od 1992 roku pracuje w katowickiej Akademii Sztuk Pięknych, obecnie prowadzi Pracownię Rysunku dla studentów lat II-V. Wybrany Rektorem Uczelni na kadencję 2012-2016, oraz 2016-2020.
Jest autorem kilkunastu wystaw indywidualnych, między innymi w Zabrzu, Katowicach, Gliwicach, Lionie, Helsinkach, Opawie. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jest autorem kilku cykli Drogi Krzyżowej w świątyniach w Zabrzu, Gliwicach, Licheniu oraz w Suzuka (Japonia). Zajmuje się również projektowaniem wnętrz kościołów.
