Świat sie zmiynił.
Widza to we wodzie.
Czuja to na Ziymi.
Czuja to w lufcie.
Mocka tego, co za starego piyrwej było, zostało utracone.
Niy żyje juz nikt, fto by to pamiyntoł.
Zaczło sie łod wydarcia czornych skarbów z syrca Ziymi.
Do grafów pod łotwartym niybem,
Do sztajgrów w ich kamiynnych chałpach,
Do grubiorzy, ludzi śmierci podlygłych,
Do Władcy Ciymności na czornym zicu
Ale psinco ich starania!
My som Princ Wonglo.
We noszym czornym syrduszku niesymy wom przajanie i pokój.
To to my som przyszłościom tyj Ziymi
